Οι παρακάτω εικόνες παρουσιάζουν απόψεις του Αστακού και της περιοχής του από το γνωστό λογισμικό της Google Earth. Το πρόγραμμα είναι δωρεάν, έχει πάρα πολλές δυνατότητες και αποτυπώνει ακόμη και την κλιμάκωση του εδάφους.
|
Ο κόλπος του Αστακού, το όρος Βελούτσα (Δίκορφο) και τμήματα της παραλιακής και της περιφερειακής οδού. |
|
Άποψη από αέρος. Διακρίνονται τα νησάκια (από αριστερά): Λαμπρινός (τμήμα), Σοφία, Φίλιππος, Δρακονέρα (το μεγαλύτερο νησί στα αριστερά), Καλόγηρος (δίπλα στο ομώνυμο ακρωτήριο), Καρλονήσι (στην είσοδο του κόλπου), Προβάτι (δεξιά του), Τσακαλονήσι (το μικρό νησάκι πίσω τους), Ποντικός και τμήμα του Πεταλά (δεξιά). Διακρίνονται επίσης οι κόλποι του Μύτικα, του Αστακού, του Αγίου Παντελεήμονα και του Πλατυγιαλιού. Ο ορεινός όγκος της Βελούτσας που καταλήγει στο ακρωτήριο Καλόγηρος, τα χαμηλά βουνά γύρω από τον Άγιο Παντελεήμονα, το Βαλτί (δεξιά) και οι λίμνες Οζερός (κέντρο), Αμβρακία (δεξιά) καθώς και τμήμα του Αμβρακικού κόλπου (αριστερά). |
|
Άποψη της περιοχής από την Ιθάκη. Σε πρώτο πλάνο το Βαθύ και ο κόλπος του Αετού. Μπροστά το νησάκι Άτοκος και πίσω του ο Κάλαμος και ο Καστός. Αριστερά το Μεγανήσι. Στο βάθος ο ορεινός όγκος του Μπούμιστου και δεξιά ο όρμος του Μαραθιά, το ακρωτήρι Καλόγηρος (ή Τουρκοβίγλα ή Μεταξωτό) και ο κόλπος του Αστακού με το Πλατυγιάλι. |
|
Άποψη της περιοχής από ψηλά. Μπροστά η λίμνη Οζερός. Από αριστερά: το νησιωτικό σύμπλεγμα των Εχινάδων, ο Καστός, ο Κάλαμος, η Άτοκος, το Αρκούδι, το Μεγανήσι και, στο βάθος, μικρό τμήμα της ακτογραμμής της Ιθάκης. Επίσης, πάντα από αριστερά οι όρμοι του Πλαυτγιαλιού και του Αγίου Παντελεήμονα, ο κόλπος του Αστακού, οι απολήξεις των Ακαρνανικών ορέων (Βελούτσα και Μπούμιστος), η πεδιάδα της Αλυζίας και ο κόλπος του Μύτικα. |
|
Η πόλη του Αστακού, ο ομώνυμος κόλπος και το άνοιγμά του από την κορυφή της Βελούτσας. Στο βάθος αριστερά η προσχωσιγενής πεδιάδα του δέλτα του Αχελώου. |
|
Η περιοχή του αρχαίου και του βυζαντινού Αστακού (Δραγαμεστός). Αριστερά, εκεί όπου ο δρόμος ακολουθεί ελικοειδή πορεία, ο αρχαιολογικός χώρος του ναού του Διός Καραού. Στο κέντρο της εικόνας (δεξιά του χωμάτινου δρόμου) τα σκεπασμένα από τη βλάστηση τείχη του αρχαίου Αστακού. Λίγο πιο πάνω, ο σαφώς πιο ευδιάκριτος βυζαντινός τομέας. Δεξιά, τμήμα της οδού Αστακού-Αγρινίου. |
|
Η θέα του κόλπου από το κάστρο της Δραγαμεστού. Διακρίνεται πολύ καθαρά σε πρώτο πλάνο ο βυζαντινός τομέας με τον πύργο και την εκκλησία της Θεοτόκου ή Αγίας Αικατερίνης. Το κάστρο επόπτευε το άνοιγμα του κόλπου και., μολονότι ο αιγιαλός βρισκόταν πολύ πιο κοντά στα τείχη κατά την αρχαία και τη βυζαντινή περίοδο, θα πρέπει να υπήρχαν αρκετές βίγλες στα γύρω βουνά. Επίσης, παρόλο που οι γειτονικές περιοχές (Αλυζία, χερσόνησος Πλαγιάς) είναι γεμάτες από πύργους κατόπτευσης και φρυκτωρίες, στην περιοχή του Αστακού δεν έχει βρεθεί ακόμη κανένα στοιχείο του πανάρχαιου αυτού συστήματος επικοινωνίας. Αριστερά, η πεδιάδα της Βλύχας και η επαρχιακή οδός Αστακού-Αγρινίου. Δεξιά, ο ναός του Διός Καραού. |
|
Σε πρώτο πλάνο το λιμάνι του Πλατυγιαλιού, πιο πίσω ο όρμος του Αγίου Παντελεήμονα με το λιμανάκι και το καστέλλι, στο βάθος ο κόλπος του Αστακού και η Βελούτσα. |
|
Ο όρμος του Μαραθιά και το ακρωτήρι Καλόγηρος, Κριθωτή, Τουρκοβίγλα ή Μεταξωτό. |
|
Το αστικό τοπίο του σύγχρονου Αστακού. Από τα δαιδαλώδη σοκάκια του Χοβολιού στις ευθυγραμμισμένες οδούς του κέντρου και της Νέας Πόλης και όλα μαζί μέσα στο χώρο που ορίζει η περιφερειακή οδός. |
|
Η περιφερειακή οδός δεν ακολούθησε την αρχική χάραξη κατά την κατασκευή της αλλά ακολούθησε την παλιά παραλιακή πορεία μέχρι τις εκβολές του χειμάρρου. |
|
Άποψη ολόκληρης περιοχής (Βαλτί, τμήμα του κάμπου Λεσινίου, Πλατυγιάλι, κόλπος Αστακού, Δρακονέρες) |
|
Η Δρακονέρα ή Δραγονάρα (το μεγαλύτερο από τα νησιά) έχει δώσει το όνομά της στο υπόλοιπο σύμπλεγμα: Δρακονέρες. |
|
Ολόκληρη η ακτή της Ακαρνανίας από τα ΝΔ. Διακρίνονται από ΒΔ προς ΝΑ: η χερσόνησος της Πλαγιάς, ο κόλπος της Παλαίρου, ο Μπούμιστος, ο κόλπος του Μύτικα με τον Κάλαμο και τον Καστό, ο κόλπος του Αστακού, οι Εχινάδες, το Πλατυγιάλι και το προσχωσιγενές δέλτα του Αχελώου με την Οξειά. |