Από τις κινητοποιήσεις ενάντια στο λιθάνθρακα και τη διακίνηση όπλων:
Μια επένδυση που δεν έγινε ποτέ, χιλιάδες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, λαϊκοί αγώνες, κοροϊδία και απαξίωση είναι λέξεις που μπορούν να χαρακτηρίσουν την κατάσταση που επικρατεί με το λιμάνι του Πλατυγιαλιού. Πιο διεξοδικά αναλύει το θέμα ο Παναγιώτης Χολής, στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε ενάντια στο LPG το καλοκαίρι του 2010:
"Το 1984 η τέως Ε.Τ.Β.Α (Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Ανάπτυξης) με χρηματοδότηση από τα Μ.Ο.Π (Μεσογειακά -Ολοκληρωμένα Προγράμματα ) προσπάθησε ανεπιτυχώς να κατασκευάσει στο Πλατυγιάλι Αστακού την πρώτη ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ (Ναυτιλιακή Βιομηχανική Περιοχή) στην Ελλάδα. Η επένδυση που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ στοίχισε στον Ελληνικό λαό 16δις δρχ. σε τιμές 1995.
Το 1990 η Ε.Τ.Β.Α ως ιδιοκτήτρια εταιρία προσπαθεί να “ξεφορτωθεί” τη ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ και να την πουλήσει στην Ελβετική εταιρία C.B.I με σκοπό την κατασκευή μεγάλης μονάδας καύσης τοξικών αποβλήτων που θα προέρχονταν από χώρες κύρια της Δυτικής Ευρώπης. Σύσσωμος ο λαός της περιοχής και της Αιτωλοακαρνανίας αποτρέπουν το ενδεχόμενο.
Το 1992 η Ε.Τ.Β.Α Α.Ε σε πείσμα της βούλησης του λαού της περιοχής και της Αιτωλοακαρνανίας, προσπαθεί και πάλι ανεπιτυχώς να πουλήσει το Πλατυγιάλι στην Εβραϊκή εταιρία LYPSA, με σκοπό την κατασκευή μεγάλης μονάδας παραγωγής πράσινης αμόλυβδης βενζίνης, υψηλών οκτανίων και αποθήκευσης σε δεξαμενές, μεγάλων ποσοτήτων βουτανίου που θα προέρχονταν από την διύλιση της.
Σύσσωμος ο λαός της περιοχής και του νόμου γενικότερα αποτρέπουν και αυτό το ενδεχόμενο.
Το 1994-95 ο λαός της Αιτωλοακαρνανίας και οι Φορείς τους απαιτούν: ΤΗ ΜΕΤΑΡΟΠΗ ΤΗΣ ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ ΣΕ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΛΙΜΑΝΙ.
Το 1996-97 η πολιτεία με Ευρωπαϊκούς και Εθνικούς πόρους και κάτω από ένα αυστηρά δεσμευτικό επιχειρησιακό πλάνο χρηματοδοτεί την μετατροπή της ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ σε ΛΙΜΑΝΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟ-ΔΙΑΜΕΤΑΚΟΜΙΣΤΙΚΟ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΥΣΗ που σε συνδυασμό με την θεσμοθετημένη ελεύθερη ζώνη ΠΔ 330/1990 (νόμος Α. Πεπονή) θα έβαζε την περιοχή και την δυτική Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης.
Το 1998 νέα ιδιοκτήτρια της κατ΄ ευφημισμό πλέον ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ είναι η εταιρία ΑΣΤΑΚΟΣ ΤΕΡΜΙΝΑΛ η οποία αναλαμβάνει την εκτέλεση των επιπλέον έργων υποδομής λαμβάνοντας χρηματοδότηση με ύψος επιδότησης 58% πολύ υψηλό για την εποχή. Για την χρηματοδότηση της ανέλαβε και την συμβατική υποχρέωση να προσελκύσει επενδυτές στην βιομηχανική περιοχή και να λειτουργήσει το λιμάνι, σε αντίθετη περίπτωση ήταν και είναι υποχρεωμένη να επιστρέψει τα ποσά των χρηματοδοτησεων.
Η εν λόγω επένδυση στοίχισε στον Ελληνικό λαό 44 δις δρχ. σε τιμές 2000.
Το 2007 η ιδιοκτήτρια εταιρία ΑΣΤΑΚΟΣ ΤΕΡΜΙΝΑΛ της κατ΄ ευφημισμό πλέον ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ, με την ανοχή της τότε κυβέρνησης , επιχειρεί να εγκαταστήσει στο λιμάνι του Πλατυγιαλιού την Ιταλική εταιρία EDISON με σκοπό την κατασκευή μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με πρώτη ύλη τον λιθάνθρακα ισχύος 750 MW ετησίως. Την πραγματοποίηση της εν λόγω επένδυσης ακυρώνει στην πράξη για άλλη μια φορά ο ξεσηκωμός του λαού της περιοχής, αφού και αυτή η επένδυση δεν μπορούσε να εγκατασταθεί στο χώρο του πλατυγιαλιού με βάση την Κ.Υ.Α (Κοινή Υπουργική Απόφαση) 2547/1997 ως μονάδα υψηλής όχλησης και επικινδυνότητας .
Το 2010 οι νέοι ιδιοκτήτες / Τραπεζίτες της ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ και η σημερινή κυβέρνηση, που λειτουργεί ως μεσίτης, επιχειρούν από κοινού να εγκαταστήσουν “παράνομα” και σε πείσμα της βούλησης της τοπικής κοινωνίας και εντολών της Ευρωπαϊκής Ένωσης , μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας1100MW με πρώτη ύλη το L.P.G (Μείγμα βουτανίου-προπανίου) με υψηλούς δείκτες ρίπων και επικινδυνότητας. Η επένδυση ευτυχώς ακυρώνεται."
